| ||
|
به رسم عاشقی...
یادمه وقتی در پست قبلی( بکاء علی نفسی) از زبان حضرت امیر صلوات الله علیه، سخن از درد یه بچه شیعه به زبون اومد، خیلی از دوستان، سر مبارکشون یا پر از علامت سؤال شد یا پر از علامت تعجب و یا پر از گلایه! که آهااااااااای تویی که نام ربیع القلوب برای خودت انتخاب کردی و نشان کبوتر حرم! آخه این چه رسمشه؟ چرا همه ش ناامیدی؟ چرا همه ش ترس؟ یعنی اینقدر حال و روزمون خرابه و خبر نداریم؟؟؟؟ بابا ما هم آدمیم! بابا دین اسلام دین راحتیه و آسان! آخه چرا اینطوری راجع به یه بچه شیعه حرف میزنی؟ حالا درسته خطا کم نداره این وسط گناه هم میکنه، ولی خوب بالاخره حبّ علی و اولاد علی تو سینه ش هست،نمیشه انکارش کرد. امروز روز عیــــــــده. بزرگترین عید شیعه. عیدی که من ِ بچه مسلمون ِ شیعه به خودم می بالم بابتش! عیدی که هیچی کم نذاشت خدای ارحم الراحمین به واسطه ی رسول رحمة للعالمین. دلم هوای نجف کرد و آرزوی تکرار آخرین دیدار... باز کردم و ... همون کتاب بوسیدنی رو میگم. .نهج البلاغه ی شریف . خطبه ی 223 ، همون فرمایشات حضرت که در پست قبلی زدم و به خاطرش گریستیم به حال خود. و اما ادامه ی فرمایشات امیر عشق علیه السلام... عیدی یه بچه سید به شما.. التمــــــــــــــــــــاس خدا
.......................... در پست قبلی آخرین فرمایش حضرت و بند آخر روضه ی ما این بود: وکیْف لا یُوقظُک خوْفُ بیات نقْمةٍ وقدْ تورّطْت بمعاصیه مدارجسطواته! چگونه ترس از شبیخون خشم و کیفر خداوند تو را از خواب غفلت بیدار نمی کند، حال آنکه گناهانت تو را در ورطه ی قهر و سلطه ی او افکنده است؟ یادمه خیلی از دوستان غرق غم و اندوه شد دلشون، البته طبق چیزی که اظهار کردند در متن. اما علی امیرالمؤمنین اطعام کننده است؛ اگه درد را نشون میدن تمام و کمال، درمان هم دارند. بسم الله
.......................... فتداو منْ داء الْفتْرة فی قلْبک بعزیمةٍ پس با نیروی اراده و تصمیم ، درد سستی را که در دلت افتاده درمان کن
ومنْ کرى الْغفْلة فی ناظرک بیقظةٍ و با بیداری و هوشیاری ، خواب غفلت را از دیدگانت برطرف ساز
وکُنْ لله مُطیعاً، وبذکْره آنساً مطیع خدا باش و به یاد او انس گیر
وتمثّلْفی حال تولّیکعنْهُ إقْبالهُ علیْک یدْعُوک إلى عفْوه، ویتغمّدُکبفضْله، وأنْت مُتولٍّ عنْهُ إلى غیْره وقتی می خواهی از خدا روی بگردانی ، روی آوردن خداوند به سویت را در نظر خود مجسّم نما، که تو را به سوی عفوش فراخوانده و فضل و نعمتش تو را در بر گرفته، در حالیکه تو از او به سوی دیگری روی گردانده ای
فتعالى منْ قویٍّ ما أکْرمهُ! بلند و برتر است خدایی که در عین توانمندی چه کریم است!
وتواضعْت منْ ضعیفٍ ما أجْرأک على معْصیته! و تو ای بنده ی ناتوان و بی مقدار! در نافرمانی او چقدر دلیری می ورزی؟
وأنْت فی کنف ستْره مُقیمٌ، وفی سعة فضْله متقلّبٌ در حالیکه در پناه ستر و پوشش او آرمیده ای و در فراخنای فضل و احسانش می گردی
فلمْ یمْنعْک فضْلهُ، ولمْ یهْتکْ عنْک ستْرهُ خداوند نه فضلش را از تو بازداشته و نه پرده ی حرمتت را دریده
بلْ لمْ تخْلُ منْ لُطْفه مطْرف عیْنٍفی نعْمةٍ یُحْدثُها لک، أوْ سیّئةٍ یسْتُرُها علیْک، أوْ بلیّةٍ یصْرفُها عنْک بلکه در نعمتی که برای تو پدید می آورد، و گناهی که بر تو می پوشاند و مصیبتی که از تو دور می سازد، یک چشم به هم زدن هم از لطف او بی نصیب نیستی
فما ظنُّک به لوْ أطعْتهُ! پس به او چه گمان داری اگر اطاعتش کنی؟
وایْمُ الله لوْ أنّ هذه الصّفة کانتْ فی مُتّفقیْن فی الْقُوّة، مُتوازییْن فی الْقُدْر، لکُنْت أوّل حاکمٍ على نفْسک بذمیم الاْخْلاق، ومساوىء الاْعمْال به خدا سوگند اگر این حال میان تو و شخص دیگری که در توانایی و قدرت با تو برابر بود وجود داشت، تو خود نخستین کسی بودی که خویش را به جهت اخلاق بد و رفتار زشتت نکوهش می کردی
[ پنج شنبه 92/8/2 ] [ 11:23 صبح ] [ ربیع القلوب ]
() نظر
|
قلق الـــــوضین  کــــــــــــــــــــــاش من همــــــــه بــــودم بـــــــــا همـــــه دهــــــــان هــــا تــــــو را صـــــــدا می زدم ای خـداااااااااااااااااااااااا | |
| [قالب وبلاگ : سیب تم] [Weblog Themes By : SibTheme.com] | ||
