نام گنــاه: حکم ناحق

کبیره غیر منصوصه نوع اول ( در برابر ارتکاب آن وعده ی عذاب داده شده است)

......................

...وَمَن لـَمْ یَحْکُم بِمَا أنزَلَ اللّهُ فَأولَئِکَ هُم الکافِرُونَ (سوره مبارکه مائده / آیه 44)

وَ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَـــالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ
‏ مَنْ‏ حَکَمَ‏ فِی‏ دِرْهَمَیْنِ‏ بِغـَیْرِ مَا أنْزَلَ‏ اللهُ‏ فـَهُوَ کَافِرٌ بِاللهِ‏ العَظِیمِ‏
امام صادق ^{علیه السلام} فرمودند: هر کس دربـــاره ی دو درهم، بر خــلاف فرموده ی خدا حکـــم کند به خـــدای بزرگ کـــافر شده است.
(وسائل الشیعه. ج27. ص34)

عَنهُ عَن سَلمَةَ بنِ الخَطَّابِ عَن عَلِیِّ بنِ سَیفٍ عَن سُلَیمَانَ بنِ عَمرِو بنِ أبِی عَیَّاشٍ عَن أنَسِ بنِ مَالِکٍ عَنِ النَّبِیِّ ص قَالَ:
 لِسَانُ‏القَاضِی‏ بَینَ جَمْرَتَیْنِ مِن نَارٍ حَتَّى یَقضِیَ بَینَ النَّاسِ فَإِمَّا إلَى الجَنَّةِ وَ إمَّا إِلَى النَّارِ

 زبان قاضی میان دو شعله ی آتش است تا اینکه میان مردم حکم کند و سرنوشت او معین شود. چنانچه عادلانه حکم کند، به سوی بهشت و اگر ستم کند، به سوی دوزخ شتافته است.
تهذیب الاحکام - ج 6- ص292

......................

     تعریف: حکم کردن بر خلاف آنچه  دین و دستورات الهی امر فرموده است.

(درخواست حقیر از دوستان: مطالعه ی خطبه ی 17 نهج البلاغه ی شریف:  إنَّ أبغَضَ الخلائق إلی الله رجُلانِ...)

......................

نکته: بدعت گذاری که دنبال قوانین غیر الهی می رود نیز در زمره ی کسانی است که حکم به ناحق می کنند.

......................

 حکم اول:

 مخالفت با یک حاکم شرعی و یا هر امری که در دین ثابت است، اگر با علم به ثبوتش در دین بوده و آن را رد نموده است، موجب کفر است.

حکم دوم:

 مخالفت با یک حاکم شرعی و یا هر امری که در دین ثابت است، اگر با علم به ثبوتش در دین بوده ولی آن را رد نکند و تنها در عمل مخالفت کند فسق است.

......................

حکم سوم:

مخالفت با یک حاکم شرعی و یا هر امری که در دین ثابت است، اگر بدون علم به ثبوتش در دین باشد، گرچه آن را رد کند، نه باعث کفر است و نه فسق.

( اینجا بحث جهل قصوری و تقصیری مطلب را بهتر جا میندازه)

 ......................

حکم چهارم: رجوع کردن به کسی که صلاحیت حکم کردن را ندارد، مانند رجوع کردن به طاغوت است و حکم رجوع کردن به طاغوت چیه؟! 

 ......................

 سیدی می فرمودن:

اگه کسی بدون علم، حکم به چیزی بکنه و نتیجه ی درست هم بده، ولو حق به حق دار هم برسه، ولی مؤاخذه میشه!!

اما همین فرد اگه با علم، به چیزی حکم بده، ولو ناحق از آب در بیاد و نتونه نتیجه ی درستی بگیره اون مؤاخذه برش نیست!!!

فتأمل جیّـــــــدا

 ......................

حالا اصلا چی میشه که این قضاوت آدمیزاد غلط از آب در میاد؟ مگه ما ملاک و معیار نداریم؟

شیخنا می فرمودند این گناه هست که باعث غلط شدن قضاوت های ما میشه؛ و همین پر رنگ شدن گناه در وجودمون، باعث میشه غلط های خودمونم درست ببینیم و پر رنگ و لعاب!! وقتی همّ و غمّمون شناخت واجب و حرام نباشه، وقتی گناه را نشناسیم و خیلی راحت مرتکبش بشیم، خیلی راحت هم درستی کمرنگ میشه و جاشو به نادرستی میده!

وَهُمْ یَحْسَبُــونَ أنَّـــهُمْ یُحسِنُونَ صُنْـعًا

(سوره مبارکه کهف/ آیه 104)