صلـّی الله علیکــــــــــــــــــــــ یا علیّ بن موسی الرّضا المرتضی

خیال ِ روی تـو یکــــــ دَم مرا کبــوتر وار

هوایی حَرَمتـــــــ کرد و ناگهان گم شد

به گِرد گنبـــد زردت، پـِی اش دوید نگـــــــاه

به سیلِ اشکــــــــ، نگاهم در آسمان گم شد

و شب  به وسعتـــــــــِ گیسوی عاشقــان، در بَـنــــد

به جستجوی سَحَر، در تبـــــــــــــــِ زمان گم شد

ز تنگی ِ نـَفـَس این ابر، در اسارتِ بغض

به گِرد صحن عتیقت در آسمان گم شد

مـُدام غرق تحیّـر، مدام غرق خیـــال

پر از سکوتــــــ، زبان هم در این میان گم شد

مقـدّر است بمــاند سکوت و دیده و شبــــــــــ

خیال ِ روی تو بی تابــــــــِ کربلا گم شد

صلـّی الله علیکـــــــــــــــــــــ یا اباعبدالله الحسین

 .........................................................

مخاطب خاص: رسم الخط ما در شعر گفتن خیلیییییییی متفاوته با رسم الخط شما بزرگواران در ادبیات فارسی. این دل شعر نمیگه برای برگزیده شدن در مجله، شعر میگه برای صاحب دلش که سالهاست دور افتاده از دل در وادی غربت. هرچند زدن در این وبلاگ هم دور از رسم ادب و معرفته در این راه، ولی چه کنیم گاهی وقتا آدم یه کارایی میکنه که خودشم میدونه خطاست؛ اما نگاه کریمانه و سرشار از رحمت دوست، جسورش کرده. پس دلتون خور نشه که این مـِعر ما قافیه ش مشکل داره. دلتون از این خور بشه که عمریست قافیه ی حرف و عملمون سازگار نیست و بهم نمیخوره، اما میگیم خیالی نیستــــــــــــ // غفرالله لنا و لکم بحق علی بن موسی الرضا//عیدتون مبارکـــ