عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنْ یُونُسَ عَنِ الْحَلَبِیِّ رَفَعَهُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏:

  أَمْسِکْ‏لِسَانَکَ‏فَإِنَّهَاصَدَقَةٌ تَصَدَّقُ بِهَا عَلَى نَفْسِکَ ثُمَّ قَالَ وَ لَا یَعْرِفُ عَبْدٌ حَقِیقَةَ الْإِیمَانِ حَتَّى یَخْزُنَ مِنْ لِسَانِهِ.

(م س ک: به معنی گرفتن و نگاه داشتن)

زبانت را نگاه دار( یعنی حفظش کن! بگیرش از دستت خارج نشه کنترلش) زیرا این کار صدقه ای است که برای خود می پردازی. سپس فرمود : بنده حقیقت ایمان را نمی شناسد تا اینکه زبانش را حفظ کند

(یخزن یعنی نگه داشتن در خزانه که درست هیچ کس بهش نمی رسه. یعنی یه نوع حفظ کردن که درش ذخیره کردن باشه! ذخیره برای استفاده در جای خودش! فتامل جیدا)

اصول کافی- ج 2-باب الصمت و حفظ اللسان- ص114

عَنْهُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ زِیَادٍ عَنِ الْحَکَمِ بْنِ أَیْمَنَ عَنْ صَدَقَةَ الْأَحْدَبِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ:

  قَضَاءُحَاجَةِالْمُؤْمِنِ‏خَیْرٌ مِنْ عِتْقِ أَلْفِ رَقَبَةٍ وَ خَیْرٌ مِنْ حُمْلَانِ أَلْفِ فَرَسٍ فِی سَبِیلِ اللَّهِ.

برآوردن نیاز انسان مومن بهتر است از آزاد کردن هزار بنده و بهتر است از تجهیز کردن هزار اسب برای جهاد در راه خدا

اصول کافی- ج2-باب قضاء حاجه المومن- ص193

عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَبِیبٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الْأَصَمِّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُسْکَانَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ص‏

از عبدالله بن مسکان از امام صادق علیه السلام که فرمود : امیرمومنان فرمود:

 هیچ بنده ای نیست مگر اینکه چهل پرده (اصل جنّ پوشش هست و جنه به معنای سپر از آن باب است که در زیر آن پوشیده می شود. جنّه در این روایت در برخی کتب پرده معنا شده و در برخی کتب سپر و پوشش که حقیر معنای دوم را مناسب تر می داند.)  بر او کشیده شده است تا اینکه چهل گناه کبیره انجام دهد و آن پرده ها از او برداشته شود. پس خدای تعالی به فرشته ها فرماید: بنده ام را با بال های خود بپوشانید. فرشتگان نیز چنین کنند. پس آن بنده هر کار زشتی انجام دهد و به زشتکاری خود بر مردم فخر فروشد؛ فرشتگان گویند: " پروردگارا!  این بنده ی تو هر کار بدی و گناه را انجام داد و از آنچه می کند، شرم داریم." پس خداوند به آنها وحی می فرماید که "بال های خود را از او بردارید." چون این اتفاق بیفتد ، آن بنده دچار دشمنی ما اهل بیت علیهم السلام می شود و در این حالت، در آسمان و زمین پرده ها از او برداشته می شود و رسوا می گردد. فرشتگان گویند:

 " پروردگارا! این بنده ی تو رسوا مانده است" پس خدای عزوجل به آنها وحی کند:

 " اگر خدا به او نیاز و عنایتی می داشت، به شما نمی فرمود که بال هایتان را از او بردارید!"  

اصول کافی ج 2-باب الکبائر-ص280