من و شب و هوای تـــــو - بی قرار آسمــــان


سیـــــاه مشق ؟! شما هم امتحان کنید! نامه سرگشاده چقدر جای تو خالیست... شاید برای شما هم اتفاق بیفتد!!! رسمِ سپاس داغِ دوست داشتنی... ادای نیـــــاز... چقدر خدا؟! لختی درنگ... هَمــــــ بلاگیها مجاورِآقا بنده ی ناچیز خدا مهاجر خون شهدا شبستان سه قدم مانده به.... روزهای زندگی همسر یک طلبه شروق هاتف گل یا پوچ2؟ کوچ سرخ نهِ /دی / هشتاد و هشت کنیز مادر نسیم صبح سعادت سمـتـــِ خیالـــِ دوســـت تشنه... دلآرام شهید آوینی پیــام رسان نسیم سحر نم نم باران نقــاش فقیر	من و شب و هوای تـــــو تمـــــام ماجرای من ســـه واژه شد برای تـــــو ســــه واژه ی جــــــدا جــــــدا من و شبـــــــــــــ و هوای تـــــــــو گاهی وقتا اینقد پنجه ی بغض گلوتو فشار میده که هر کاری میکنی ذره ای ترک بر نمیداره. چه سنگینند بغض های نشکستنی... گاهی وقتا هر چی به در و دیوار دل میزنی روزنه ای پیدا کنی و رها بشی از این قفس نمیشه که نمیشه. اسیر میشی و اسیر و اسیر... غفلت از یـــــــــار گرفتار شدن هم دارد............ اما گاهی وقتا بعضی حرفها از بعضی آدما عجیب با دل آدم بازی میکنه. اینقدر به تلاطم در میاره اون بغض سنگینو که تا به خودت میای... به قول دوست "باریدن بی امان چشمانت" دیدنی ست.... یاحسین! این بار از زبان علامه ی دوست داشتنی ات نجوا می کنم. مرا از این بند برهان و در بندم کن گفت آن شاه شهیـــدان که بلا شد سویم با همین قافله ام راه فنــا می پویم دست همت ز سراب دو جهان می شویم شور یعقوب کنان یوسف خود می جویم که کمان شد ز غمش قامت چون شمشادم گفت هر چند عطش کنده بن و بنیــادم زیر شمشیرم و در دام بلا افتـــادم هدف تیرم و چون فاخته پر بگشادم «فاش می گویم و از گفته ی خود دلشادم: بنده عشقم و از هر دو جهان آزادم» من به میــدان بلا روز ازل بودم طــاق کشته یــارم و با هستی او بسته وثاق من دل رفته کجا و کجا دشت عراق! «طایر گلشن قدسم، چه دهم شرح فراق که در این دامگه حادثه چون افتادم» لوحه ی سینه من گر شکند سُم ستور ور سرم سیر کند شهر به شهر از ره دور باک نبود که مرا نیست به جز شوق حضور «سایه طوبی و غلمان و قصور و قد حور به هوای سر کوی تو برفت از یادم» تا در این بزم بتابید مه طلعت یار من خورم خون دل و یار کند تیر نثـار پرده بدریده و سرگرم به دیدار نگار «نیست بر لوح دلم جز الف قامت یار چه کنم؟ حرف دگر یاد نداد استادم» تشنه وصل وی ام آتش دل کارم ساخت شربت مرگ همی خواهم و جانم بگداخت از چه از کوی توام دست قضا دور انداخت «کوکب بخت مرا هیچ منجم نشناخت یاربـــــــ از مادر گیتی به چه طالــــــع زادم؟!» [ چهارشنبه 92/6/6 ] [ 1:17 صبح ] [ ربیع القلوب ] () نظر .: Weblog Themes By SibTheme :.	قلق الـــــوضین کــــــــــــــــــــــاش من همــــــــه بــــودم بـــــــــا همـــــه دهــــــــان هــــا تــــــو را صـــــــدا می زدم ای خـداااااااااااااااااااااااا هنــوز بدون اسم چهـــارده نازدانه(27) بقچه ی خیال(26) الافاضات مِن أنا(24) ناگهانی از سکوت(19) بفرمایید روضـــــه(18) کبـــــــــــائر(14) آن چهره فراموش نشدنی(13) به شوق آشتی(12) لــَــختی درنگــــــ(9) قیــــل و قــــال مدرسه(8) جــانِ جانــــان(5) سینــــــه سرخ(4) کودکـــانه(4) لبخند- گاهی لب پریده(3) نـــاپرهیزی(3) عطر همین حوالی(3) گذرگـــــاه دل در حسرتــــِ رفاقتش ربیع القلوبـــــــــ غریبـــــِ آشنا باغبانـــــــــــ یادِ بارانـــــــــ عزیــــز خدا دوست داشتنی صندوقــــــچه بقچه ی اوّل بقچـه ی دوم بقچـه ی سوم بقچـــه ی چهارم بقچـــه ی پنجــم بقچه ی ششم بقچه ی هفتم بقچه ی هشتم بقچـــــه ی نهـم بقچـــــه ی دهـم بقچـــــه ی یازدهم بقچــه ی دوازدهم بقچه ی سیزدهم مـــاه اشکــ(یک) مــاه اشکــ (دو) مـاه اشک(سـه) بقچه ی چهاردهم بقچـــه ی پـانزدهم بقچــــه ی شانزدهم بادِر الفُرصـة قبل أن تکون غُصـة بازدید امروز: 34 بازدید دیروز: 36 کل بازدیدها: 245701
[قالب وبلاگ : سیب تم] [Weblog Themes By : SibTheme.com]