علت این همه قساوت دشمنان اهل بیت علیهم السلام در مورد خاندان پیامبراکرم صلی الله علیه و آله و سلم چیست؟ در حالی که در جنگ‌های دیگر حتی با کفّار روم و ایران و غیره چنین قساوتی را از خودشان نشان ندادند؟

...................................

شیخنا المرحوم حضرت آیت الله خوشوقت رضوان الله تعالی علیه:

 چون در اول ظهور اسلام پیغمبراکرم صلی الله علیه و آله و سلم با عرب­‌ها جنگید، و از آن­ها کشت، البته خود پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم آدم نمی­‌کشت، چون عرب­‌ها کینه‌­توز بودند، اگر از یک قبیله یک نفر را می­‌کشت هیچ کدام ایمان نمی­‌آوردند، لذا ایشان دست خود را بست و شمشیر را به امیرالمؤمنین ^{علیه السلام} داد، او می‌­کشت، راه دیگری هم نبود. اگر شمشیر نبود آن­ها پیامبر را کشته بودند، چون خدا امیرالمؤمنین علیه السلام را برای همین ساخت، او شمشیر پیامبر بود، خدیجه سلام الله علیها مال داشت خرج کرد، امیرالمؤمنین علیه السلام هم شمشیر، لذا بنی‌­امیّه با علی علیه السلام دشمن شدند، به خصوص حضرت امیر علیه السلام در جنگ بدر خیلی از دانه درشت­‌های بنی‌­امیّه را کشت، از بت پرست­‌هایی که مسلمانان (در جنگ بدر) کشتند نصف آن­ها را امیرالمؤمنین علیه السلام به تنهایی کشت، باقی را دیگر مسلمانان کشتند، لذا با ایشان دشمن بودند.

 تا پیغمبراکرم صلی الله علیه و آله و سلم زنده بود کاری نمی­‌توانستند بکنند، منتظر بودند تا پیغمبراکرم صلی الله علیه و آله و سلم برود همه از اسلام برگردند، چون در فتح مکه مردم از ترس شمشیر گفتند: «اشهد ان لا اله الا الله» ولی دلشان نگفت.

 در نهج البلاغه حضرت امیر ^{علیه السلام} فرمودند: مردم از اسلام برگشتند و این خطرش خیلی بیشتر از امامت من بود.  
فرمودند: من امامت را رها کردم سراغ این‌­ها آمدم،اگر ایشان نبود باز کار درست نمی­‌شد، آن جا هم دید اسلام دارد از بین می­‌رود، کمک کرد تا آن­ها از بین رفتند، بنابراین با ایشان و نسل ایشان دشمن شدند، چون یک نفر بیشتر نبود، او را کشتند و شهید کردند اما درست نشد، بچه­‌هایش را هم کشتند، نکته‌­اش این بود.