آیا خروج حضرت سید الشهداء علیه السلام به سمت کربلا طبق اعتماد به همین شرایط امور ظاهری بود یا این که ایشان عالم به مصیبت‌ها بودند و وظیفه ی امامتشان چنین حکمی می­‌کرد؟

.................

شیخنا المرحوم حضرت آیت الله خوشوقت علیه الرحمه:

 خدا این وظیفه را برای ایشان معین کرد، اوضاع به جایی رسیده بود و خطر این‌قدر نزدیک به حذف اسلام شده بود که اگر این اتفاق نمی‌­افتاد بنی­‌امیّه همه ی اسلام را از بین می­­‌بردند.

لذا قرعه به نام ایشان افتاد، خدا به ایشان هم شرایطش را داده بود، ایشان هم خوب انجام داد و تا به امروز برکات و آثارش نصیب ما هم شده است.

 اگر او نبود هیچ چیز نبود. لذا این را باید محکم نگه داشت. ما را تا این جا آورده و من بعد هم همین بناست ما را ببرد، و الّا این نباشد نه ما هستیم و نه اسلام، لذا این دستور خداست. طرّاحش خدا بود، غیر از این نمی­‌شد.

 باید یک کاری انجام می­‌گرفت که با همه ی انسان­‌ها سر و کار داشته باشد، این کار با عاطفه است، پول نمی­‌خواهد. هیچ چیز نمی­­‌خواهد. یهودی­‌ها گریه می­‌کنند، مسیحی­‌ها گریه می‌­کنند، توده­ای­‌ها گریه می‌­کنند.

خدا یک همچنین برنامه‌­­ای را پیاده کرد و الّا شما می­­‌بینید مسجد هست فایده ندارد، قرآن هم هست فایده ندارد، اما این کار همه را راه می‌­اندازد حتی دزد و جنایتکار و قمار باز و عرق خور همه با یک پیراهن مشکی و یک زنجیر راه می‌­­افتند، محرم که تمام می­‌شود در تور امام حسین علیه السلام می­‌افتند، توبه می‌­کنند و نماز و روزه و همه چیز را شروع می­‌کنند.

دوباره سال آینده می­‌چرخد. کسانی که تازه شدند در تور می‌­افتند ان شاء الله و این ادامه دارد.

لذا بر ماست که این را حفظ کنیم. این که بعد از منبرها روضه می­‌خوانند نکته­‌اش همین است، این باید حفظ شود، این که حفظ شود توده ی عوام و بی­‌سوادها هم این را دارند. دوباره سال بعد هم سیاهی بالا برود می­­‌آیند. فرد خسته هم نمی‌­­شود هر چه سنش بالا می­‌رود علاقه بیشتر پیدا می­­‌کند و می­­‌گوید من دارم می‌­­روم اوضاعم خراب است حضرت شفیع ما شود و بازار گرم می­‌شود.

 این را باید محکـم نگه داشت.