من بلد نيستم استادم اما يه ذره ناپرهيزي كه شد و به مغز راكد فشار اومد نتيجه ش اينه كه: ظمأن به شدت عطش ميگن. شدت عطشي كه آدمو مضطر ميكنه و باعث ميشه براي سيراب كردن خودش به هر سيراب كننده اي رو بياره. با توجه به فرمايشات قبلي حضرت در اين خطبه، شايد منظور اينه كه وقتي كسي به وجود آب اطمينان داره،‏يقين داره كه بالاخره به اون‏آب خواهد رسيد و اون آب عطشش رو برطرف ميكنه. پس بيخود و بي جهت به بيراهه متوسل نميشه و از ميان بيراهه ها راحت ميتونه شاهراه مقصد را انتخاب كنه. وقتي اطمينان داره به آب،‏اين عطش مانع نميشه از كارايي كه براي خودش تعريف كرده در اين مسير. وظايف و تكاليف سر جاشه هرچند تشنگي پابرجاست. به انتظار آبـــــــــــ فقط// ديگه بقيه شو بايد از خوبان پرسيد