اگر اجازه بديد خدمتتون عرض کنم اتفاقا دعا يعني فراموش نکردن ذلتمون و اتفاقا محتاج دعاي افراد بودن ربطي به خود افراد ندارو بلکه ما محتاج دعاي اونها هستيم و نه خودشون. دعا برميگرده به ذات غني پروردگار. در حال غرض سوال و جواب نبود چون که جايگاه هر چيزي در دين عزيزمون مشخصه. وادي شناخت واجب و حرام و عمل، جايگاه خودشون را دارن و دعا هم جايگاه خودش را و اينکه ما هميشه محتاج هستيم و گاهي اوقات اصلا خبر نداريم ولي اين دعاي دوستان ما هست که يه کارهايي را داره تو زندگيمون انجام ميده همونطور که نفرين و آه و ناله مردم در زندگي ما تاثير زيادي داره. محتاج دعاتون هستيم سرکار ربيع القلوب