عليكم السلام. به فرمايش معصوم دعا در حد نمک غذاست. بايد افتاد در وادي شناخت واجب و حرام؛ اونوقت اين دو لازم و ملزوم ميشن. همواره محتاج دعاي خوبان هستيم اما بايد باور کنيم که ما فقير بالذاتيم و خداي عزيز غني بالذات. عدم تکرار اين موضوع، رفته رفته خداي ناکرده باعث ميشه ذلت خودمونو فراموش کنيم و متوسل بشيم به عزت عاريتي ديگران. اينجاست که غيرت خدا رو کاريش نميشه کرد و بايد ازش به خودش پناه برد فقط! موفق باشيد