امام رضا عليه السلام : اِذا اَرادَ اللّه ُ اَمْرا سَلَبَ الْعِبادَ عُقولَهُمْ فَاَنْفَذَ اَمْرَهُ وَ تَمَّتْ اِرادَتُهُ فَاِذااَنْفَذَ اَمْرَهُ رَدَّ اِلى كُلِّ ذى عَقْلٍ عَقْلَهُ فَيَقولُ كَيْفَ ذا؟ وَ مِنْ اَيْنَ ذا؟
سرکار ربيع القلوب چطور بفهميم الان ما در حال اين عبدي هستيم که در روايت اومده يا نه؟اخه چطور؟؟؟؟

بله. التماس دعا

البته برداشتهاي ناقص من بود از صحبتها. هرکسي بنا به حال خودش دريافت خودش را از صحبتها خواهد داشت. البته بعد از سه بار گوش دادن هر کدام. چون به قولي بحثش يکم آب ميکشه

نه ديگه نشد. زود قضاوت کرديد. در اينها که اصلا و ابدا شکي نيست. اقاي پناهيان ميفرمايند قبل بايدها اول يک نگاه اجمالي به جاهايي که يکمي از اختيار تو خارجه نگاه کن حالا بيا درباره مصرف کردن اختيار در راه صحيح با هم صحبت کنيم. مثلا خانم شوهر و بچه داره راه خدا را هم خيلي دوست داره ولي خيلي وقت نداره چون درگير زندگيه از نظر علمي و عملي جلو بره و همش از اين بابت غصه داره. اماااا خبر نداره اصلا بنا نيست حتما به يک نقطه اي برسه همين چيزهايي که از اختيارش خارجه بوته امتحانشه. اگر اين را نفهمه خيلي شيطان راحت به اسم عمل به بايدها گولش ميزنه

بله

ايشون ميفرمايند " اونقدر که انسانها با علم به واقعيات ميتونه به خدا تقرب پيدا کنه با عمل به بايد ها نميتونه و چه بسا دستورات بي توجهي به اين واقعيات موجب بشه انجام بايد هامون ثمر نداشته باشه يا حتي ضرر!!داشته باشه". عجب!!! چطور؟؟؟؟لينک دانلود :http://www.ammarname.ir/node/19582

اين فايلها 17 جلسه هست اما در 4 جلسه اولش هم به پاسخ سوالهاي بسيار مهمي جواب داده ميشه که ميتونه خيلي از گره هاي معنويمون را باز کنه مثل 1ـ عوامل تاثير گذار در واقعيات 2ـ چرا افراد هر موقع بخوان کار خوب يا کار بدي کنند موفق به اون نميشن؟ 3ـ آيا ما ميتونيم امتحان الهي را عوض کنيم يا سوالات و جوابهاي اين امتحان را بفهميم؟

سرکار ربيع پيشنهادي خدمت شما و دوستان دارم و اينکه فايلهاي جناب پناهيان را گوش کنيد و گوش کنند. در رابطه با مقدرات الهي که البته قرار هست به موضوع معنويت حماسه ساز و معنويت حماسه سوز منتهي بشه

اگر اجازه بديد خدمتتون عرض کنم اتفاقا دعا يعني فراموش نکردن ذلتمون و اتفاقا محتاج دعاي افراد بودن ربطي به خود افراد ندارو بلکه ما محتاج دعاي اونها هستيم و نه خودشون. دعا برميگرده به ذات غني پروردگار. در حال غرض سوال و جواب نبود چون که جايگاه هر چيزي در دين عزيزمون مشخصه. وادي شناخت واجب و حرام و عمل، جايگاه خودشون را دارن و دعا هم جايگاه خودش را و اينکه ما هميشه محتاج هستيم و گاهي اوقات اصلا خبر نداريم ولي اين دعاي دوستان ما هست که يه کارهايي را داره تو زندگيمون انجام ميده همونطور که نفرين و آه و ناله مردم در زندگي ما تاثير زيادي داره. محتاج دعاتون هستيم سرکار ربيع القلوب

پس حضرتعالي با اينکه ماها در حد نمک غذا محتاج دعا هستيم مخالفتي نداريد. پس دليل اينکه از گفتن "محتاجم به دعا" خودداري ميکنيد چي هست؟يعني شما غذاتون احتياج به نمک نداره؟

سلام سرکار ربيع القلوب. در پستهاي قبلتون ديدم در جواب "التماس دعا"هايي که به شما گفته شده بود و اصولا ماها در پاسخ ميگيم "محتاجم به دعا" فر موده بوديد "محتاجم به خداي عزيز و غيور". ببنيد برداشت من درست بوده يا نه؟ برداشت من از صحبت شما: 1ـ من محتاج دعاي دوستان نيستم 2ـ خداوند عزيز و غيور است و به دليل همين غيرت دوست ندارد من به مردم بگويم من محتاج دعا هستم. اين برداشتها درسته؟

سلام