و در آيه:

أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ

((آيا گمان كرديد كه ما شما را بيهوده آفريده ايم ، و به سوى ما بازگشت نخواهيد كرد))؟!

منو ببخشد يا علي مدد

در واقع آنها روز قيامت به اين واقعيت پى مى برند كه عمر دنيا در برابر عمر آخرت روز يا ساعتى بيش نيست ، ولى در اين جهان كه بودند آنچنان پرده هاى غفلت و غرور بر قلب و فكرشان افتاده بود كه دنيا را جاودانى مى پنداشتند، و آخرت را يك پندار و يا وعده نسيه !، لذا خداوند مى فرمايد: آرى اگر شما آگاهى داشتيد به اين واقعيت كه در قيامت پى برديد در همان دنيا آشنا مى شديد.

همان فرشتگانى باشد كه حساب و كتاب عمر آدميان و اعمال آنها را دقيقا نگاه داشته اند، زيرا آنها بهتر و دقيقتر از هر كس اين حساب را مى دانند.
اينجا است كه خداوند به عنوان سرزنش و توبيخ به آنها ((مى فرمايد: آرى شما مقدار كمى در دنيا توقف كرديد اگر مى دانستيد)) (قال ان لبثتم الا قليلا لو انكم كنتم تعلمون ).

با سلام و عرض ادب مجدد

فهم و درک حقير خيلي بالا نيست و ممکن است منظور نظر شما رو از اين پست زيبا نفهميده باشم ولي به اندازه خودم استفاد کردم و براي همين نوشتم پر محتوي..

هر چند خداي من هم ممکن است در زندگيم فعال نباشد که اگر بود گناه کمتر مي کردم و حضورش رو درک مي کردم و در امتحانهايش مردود نمي شدم..خب گاهي حواسمون نيست که براي هدف خاصي آفريده شديم.خدايا ببخش..!